Tapasconcert met Pieter Wispelwey

Ciconia Consort olv Dick van Gasteren
Pieter Wispelwey, cello

Concerten

Vrijdag 17 februari 2023 – 20:15
Het Concertgebouw, Amsterdam
LAATSTE KAARTEN

Zaterdag 18 februari 2023 – 20:15
Nieuwe Kerk, Den Haag
extra’s: diner Pavlov + €24
UITVERKOCHT

Zondag 19 maart 2023 – 15:00
Willem Twee Toonzaal, Den Bosch
UITVERKOCHT

Woensdag 22 maart 2023 – 20:00 Opname Concertzender
TivoliVredenburg, Utrecht
KAARTEN

Vrijdag 24 maart 2023 – 20:00
Theater Hanzehof, Zutphen
15.30-17.30 Cello-masterclass door Pieter Wispelwey (toegang tot de masterclass is gratis met een entreebewijs voor het avondconcert)
KAARTEN

Dinsdag 28 maart 2023 – 20:15
Theater De Vest, Alkmaar 
KAARTEN

Programma

LUIGI BOCCHERINI (1743-1805) – La musica notturna delle strade di Madrid, opus 30 no. 6
JOAQUÍN TURINA (1882 – 1949) – La oración del torero
AULIS SALLINEN (1935) – Nocturnal Dances of Don Juan Quixote voor cello en strijkorkest
MAURICE RAVEL (1875 – 1937) – Kwartet in F (arrangement Rudolph Barshai)
ARTURO MÁRQUEZ (1950) – Danzon no. 2

Tijdens Spaanse Nachten wordt de concertzaal omgetoverd tot Spaanse Tapasbar. Onder het genot van een tapashapje, maakt u kennis met een tableau aan juweeltjes uit drie eeuwen Spaanse muziekcultuur. Een door en door Spaans programma, met toch slechts één componist van het Iberische schiereiland, Joaquín Turina. De Spaanse folklore met opzwepende ritmes, castagnetten en flamencodans, inspireert al eeuwenlang componisten van over de hele wereld, zodat ook veel geëxporteerde Spaanse klanken uit Europa en Latijns Amerika aan bod komen.

De Italiaanse componist Luigi Boccherini heeft een groot deel van zijn leven in Spanje gewerkt, in dienst van Don Luis Anton, de broer van koning Karel III. Tijdens de ballingschap van Don Luis Anton in Avila, ver verwijderd van het kosmopolitische Madrid, schreef Boccherini zijn mysterieuze strijkkwintet La musica notturna. Het werk gaat over het nachtelijk, bruisend Madrid als nostalgische herinnering aan zijn leven in de hoofdstad. Boccherini gaf zijn uitgever opdracht het werk niet uit te geven, omdat, zo schreef hij, “het publiek nooit de betekenis zou kunnen vatten, noch de uitvoerenden het zouden kunnen spelen zoals het zou moeten.” Wat bedoelde Boccherini met deze cryptische omschrijving?

Spaanser dan La Manche, het land van Don Quichot, is nauwelijks mogelijk. Het gebied waar de verstrooide ridder Don Quichot in de 17e eeuw ten strijde trok tegen het kwaad en op zoek ging naar zijn geliefde Dulcinea. De Finse componist Sallinen schreef het extroverte, meeslepende en humoristische Nocturnal Dances of Don Juan Quixote. Het werk lijkt meestercellist Pieter Wispelwey op het lijf te zijn geschreven.

Een geweldige toonzetter van de Spaanse folklore is de Fransman Maurice Ravel, die beroemde Spaanse werken componeerde zoals de Bolero en de Rapsodie Espagnole. Ravel is duidelijk geïnspireerd door zijn Baskische moeder, die haar jeugd in Madrid doorbracht. Ciconia Consort laat zijn exotische impressionistische Strijkkwartet in F horen in een sublieme orkestratie van Rudolf Barshai.
Tenslotte voert Ciconia u mee naar het temperament en de melancholie van het Zuid-Amerikaanse continent met Danzón nr. 2 van de Mexicaanse componist Arturo Márquez.

Pieter Wispelwey
Cellist Pieter Wispelwey studeerde cello bij Anner Bijlsma, gevolgd door lessen van Paul Katz in de Verenigde Staten en William Pleeth in Groot-Brittannië. In 1992 werd hem de Nederlandse Muziekprijs uitgereikt.
Zijn debuut-CD in 1990 met Bachs Cellosuites werd lovend ontvangen. Nieuwe CD-opnamen volgden met muziek van Britten, Beethoven, Brahms, Kodály. Zijn indrukwekkende discografie kent inmiddels meer dan 20 albums, waaronder het celloconcert van Walton (Sydney Symphony Orchestra), Prokofiev’s Symphonie Concertante (Rotterdams Philharmonisch Orkest), Brittens Cello Symphony (Symfonieorkest Vlaanderen) en unieke werken van Schubert voor cello en piano (Fantasy, Grand Duo en Arpeggione Sonata) op historische instrumenten.

Pieter Wispelwey voelt zich net zo thuis op de moderne cello als op de barokcello, hoewel het spelen op darmsnaren een andere techniek vereist dan op staalsnaren. Zijn stilistisch bewustzijn, originele interpretaties, fenomenale technische beheersing en de wil om alles uit te willen voeren en op te nemen, maken hem tot een vooraanstaand cellist.

Wispelwey’s carrière strekt zich uit over vijf continenten en hij speelde als solist met toonaangevende orkesten; Boston Symphony Orchestra, Dallas Symphony Orchestra, Tokyo Philharmonic Orchestra, London Philharmonic Orchestra, BBC Symphony Orchestra, Orchestra of the Age of Enlightenment en Gewandhaus Orchester Leipzig.
Hij verzorgt met grote regelmaat kamermuziek-optredens over de hele wereld, zoals in Londen, Parijs, Berlijn, Milaan, Buenos Aires, Sydney, Los Angeles en New York. Hij was eerder solist bij het Ciconia Consort met Stravinsky’s Suite Italienne.
Pieter bespeelt een Giovanni Battista Guadagnini cello uit 1760 en een Rombouts barokcello uit 1710.

“Cello playing of incomparable technical and musical accomplishment” – The Sunday Times “Wispelwey’s playing is at once supremely lyrical and furiously intense” – The Guardian
“Wispelwey is one of the deepest of contemporary cellists” – American Record Guide                 
“Deeply communicative and highly individual performances” – New York Times
“An outstanding cellist and a really wonderful musician” – Gramophone