Brexit rules the waves

Brexit rules the waves

 

 

 

Ciconia Consort
Dick van Gasteren, dirigent
Peter Gijsbertsen, tenor


Donderdag 19 april 2018 20.30 uur,
Muzenzaal – Musis Sacrum, Velperbuitensingel 25, Arnhem
Entree: EUR 28 /EUR 14 CJP < 16 jaar
Bestel kaarten online of via 026 443 73 43

Zondag 22 april 2018 15.00 uur,
Nieuwe Kerk, Spui 175 Den Haag
concert met educatieve kinderopvang (4-10 jaar)
Entree: EUR 28 /EUR 25,50 Uitpas/EUR 10 < 27 jaar/ EUR 2,50 t/m 12 jaar
Diner-concert-arrangement Pavlov: combiticket EUR 50
Bestel kaarten online of via 070 88 00 333

Donderdag 26 april 2018 12:30 – 13:30 uur
Hertz – TivoliVredenburg, Vredenburgkade 11, Utrecht
lunchconcert – gratis entree – programma 1 uur zonder pauze
kijk voor meer informatie op www.tivolivredenburg.nl

Zondag 29 april 2018 15:00 uur
Witte Kerk Heiloo
Entree: EUR 15
Bestel kaarten online of via 06 451 84 525

Programma:
Jacques Casterede, Sinfonia per Archi (1952)
Benjamin Britten,Les Illuminations opus 18 (1939)
Peter Warlock, Capriolsuite (1926)
Gerald Finzi, Dies Natalis opus 8 (1939)

In een ‘special’ over het ooit Verenigde Koninkrijk en buurland ‘Douce France’ is ster-tenor Peter Gijsbertsen speciale gast bij het Ciconia Consort in een Engels-Frans ‘High Tea concert’.
Hoewel de Brexit onderhandelingen gewoon doorgaan, zijn Engeland en Frankrijk onlosmakelijk met elkaar verbonden al sinds de inval in 1066 door Willem de Veroveraar, de eerste Normandische koning van Engeland (als ‘stripverhaal’ te lezen in het zeventig meter lange tapijt van Bayeux ) gevolgd door de Frans-Engelse oorlogen, de gezamenlijke ontwikkeling van het eerste supersonisch verkeersvliegtuig ‘Concorde’ en de kanaaltunnel die fungeert als navelstreng tussen het Britse eiland en Europese continent. Hoewel beide landen beroemde minachting hebben voor elkaars keuken (Brits eten is saai, Frans eten oneetbaar), lijkt dit zichzelf wegcijferende humor. Britten gebruiken Franse cultuur vaak als mikpunt van grappen (‘Allo’Allo!). Franse muziek is altijd populair geweest in Groot-BrittanniAi??. Engelse literatuur is op zijn beurt populair in Frankrijk. Deze voortdurende wisselwerking tussen Franse en Engelse kunst wordt in dit programma gerepresenteerd door de werken ‘Les Illuminations’ van Benjamin Britten die zijn geschreven op 57 Franse prozagedichten van Arthur Rimbaud en de Capriolsuite van Warlock die is gebaseerd op muziek van Thoinot Arbeau’s Orcheasographie, een handleiding van Franse renaissance dansen.
Geheel in Engelse stijl verrassen we u op een heerlijke (in Europa ingeburgerde) zoete High Tea versnapering.

Peter Gijsbertsen tenor
Peter Gijsbertsen studeerde cum laude af aan het conservatorium van Utrecht. Hij zette zijn studie voort bij zangleraren Dennis O’Neill en Ira Siff. Daarnaast volgde hij lessen bij Cristina Deutekom en Roberta Alexander.
Peter ontving in Glyndebourne de John Christie Award. In 2012 was hij drievoudig winnaar op het Internationaal Vocalisten Concours Den Bosch, onder andere van de hoofdprijs voor Lied waarna hij met solo recitals optrad in Het Concertgebouw te Amsterdam en De Doelen te Rotterdam.
Peter zong verschillende operarollen in Glyndebourne: de principal tenor in The Fairy Queen van Purcell, Lucano/Liberto in La incoronazione di Poppea van Monteverdi, der Junge Seemann in Tristan und Isolde en The Novice in Billy Budd van Britten (ook met Brooklyn Academy of Music). Daarnaast zong hij Tamino in Die Zauberfloete van Mozart (Opera Oviedo), Don Ottavio in Don Giovanni van Mozart (Ministry of Operatic Affairs), Gernando in La isola disabitata van Haydn (Nationale Reisopera), Kaherdin/3de tenor in Le vin herbe van Martin (Staatsoper Berlin) en Eurimaco/Giove in Il ritorno da Ulisse in patria van Monteverdi (Opera Keulen).
Onder het uitgevoerde concert- en oratoriumrepertoire behoren onder meer de tenorsolo’s in de Mattheus Passion van Bach (Koninklijk Concertgebouw Orkest, uitgebracht op DVD bij Art house), Kammermusik 1958 van H.W. Henze (NDR Sinfonieorchester Hamburg, uitgebracht op CD bij Wergo), Pulcinella van Stravinsky (Rotterdams Philharmonisch Orkest) en de Vigilia van Rautavaara (Groot Omroepkoor).
Peter nam meerdere CD’s op met het label Phaedra waaronder Schubert liederen, StrauAY liederen en een CD met Schumann duetten (met sopraan Liesbeth Devos).

Jacques Casterede (1926-2014) was Frans componist en pianist, leerling van o.a. Olivier Messiaen. Hij won de Grand Prix de Rome in 1953 met zijn cantate ‘La bA?te de Pandore’ (Pandora’s doos). Naast succesvol componist (hij schreef vele werken voor zowel orkest- als kamermuziekbezettingen) en virtuoos concertpianist, heeft hij zich ook aan het lesgeven gewijd. In 1960 werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Conservatoire National Superieur de Paris. Op verzoek van de Chinese regering, werd hij professor compositie aan de Centrale Academie in Peking. Hij heeft talloze onderscheidingen ontvangen als componist, waaronder de Paris Civil Award in 1991, Charles Cros Award en Record Academy Award in 1995.
Kenmerkend voor zijn stijl zijn lange melodische lijnen en een rijke harmonische taal op zeer persoonlijke wijze tot uiting gebracht: “Ik ben uitgegaan van tamelijk traditionele muziek met een uitgebreide tonaliteit en heb me geherorienteerd tot een grotere structurele vrijheid en bewustere samenhang door steeds vaker gebruik te maken van modale, chromatische en diatonische toonsoorten.” Een compositie-methode die aan de latere werken van de componist een poetische stemming geeft, met name in langzame delen.

Peter Warlock, pseudoniem voor Philip Arnold Heseltine (1894-1930) was een Engels musicoloog en componist. Zijn pseudoniem gebruikte hij alleen voor zijn composities. Hoewel Philip Heseltine een gegoede Britse opvoeding kreeg met studies in Eton, Oxford en Londen, kreeg zijn muzikale belangstelling al spoedig de overhand. Hij ontwikkelde zich als autodidact en bestudeerde partituren van door hem bewonderde componisten. Frederick Delius was zijn grootste voorbeeld. Daarnaast waren poezie en muziek uit de tijd van koningin Elizabeth I een inspiratiebron. Warlock stierf jong, op 36-jarige leeftijd aan de gevolgen van een gasvergiftiging. Of het hier om zelfmoord, een ongeluk of moord ging, is nooit opgehelderd.
Onder zijn oevre is zijn meesterwerk, de liederencyclus The Curlew en enkele instrumentale werken, waaronder zijn nog altijd populaire Capriol Suite en een Serenade die hij aan Delius opdroeg. De Capriol Suite bestaat uit zes korte dansen, gebaseerd op muziek van Thoinot Arbeau’s Orchesographie, een handleiding van Franse renaissance dansen. Origineel schreef Warlock dit werk voor 2 piano’s, later arrangeerde hij de suite voor zowel strijkorkest als groot symphonisch orkest.

Edward Benjamin Britten (1913-1976) was Engels componist, pianist en dirigent. Als kind componeerde hij ongeveer 800 werkjes. Hij had compositieles bij Frank Bridge. Ook na zijn studie aan de Royal College of Music in Londen bij Arthur Benjamin bleef Bridge zijn leermeester en vriend. Zijn grote doorbraak kwam met de uitvoering van Variations on a theme of Frank Bridge, bij de premiere op de Salzburger Festspiele in 1937. Ook in Les Illuminations, een voor muzikale begrippen binnen de 20ste-eeuw vrij melodieuze muziekwerk, is de hand van Bridge te herkennen.
De poeziebundel Illuminations, bestaande uit 57 prozagedichten, voltooide Rimbaud in 1875. Daarna zette Rimbaud geen pen meer op papier. In 1939 werd Britten door dichter en essayist W.H. Auden op deze bijzondere gedichtenbundel gewezen waarna hij meteen begon met de delen Marine en Being beauteous te toonzetten. Ondertussen vertrok Britten voor drie jaar naar de VS samen met tenor Peter Pears, zijn partner, waar hij Les illuminations voltooit als een tiendelig werk. Samen met Pears gaf hij hier de premiere uitvoering met het CBS Symphony Orchestra. Vier muzikale verzen bleven als muzikale schets achter en belandden in de la.
Colin Matthews, die ooit studeerde bij Britten, heeft de cyclus uitgebreid met de drie resterende verzen; het vierde vers voltooien lukte niet.

Gerald Raphael Finzi (1901-1956)
Dies Natalis opus 8 is een 5-delige cantate (1938) op mystieke teksten, gedichten van Thomas Traherne, een 17e-eeuwse Engelse priester en theoloog, metafysisch poeet.
De zeer Engelse muziekstijl van Finzi heeft invloeden ondergaan van Elgar, Parry en Vaughan Williams. Van het werk van Benjamin Britten hield hij niet. Ongeveer twee derde van zijn muziek bestaat uit vocale stukken die in perfecte harmonie zijn met de gedachtegang van de dichter. Finzi deed al het mogelijke om onderschatte componisten zoals Parry uit te voeren. Zijn unieke en waardevolle bibliotheek met meer dan 3.000 boeken over Engelse poezie, filosofie en literatuur is wereldberoemd. Hij was zich al op vroege leeftijd bewust van de onzekerheid van het menselijk bestaan. Voor zijn 50ste wist hij dat hij stervende was. Het besef dat er niets zeker is in dit leven is de sleutel tot het werk van Finzi.